«Δηλαδή υπάρχουν υπουργοί της ΝΔ που σκοτώνουν παιδιά;», με ρώτησε καλοπροαίρετος φίλος. «Μα δεν το εννοούσε έτσι όπως ακούστηκε, του αντιλέγω. «Δεν ξέρω πως ακούστηκε, αλλά το είπε και εφόσον το είπε να πάει να καταθέσει όνομα, τηλέφωνα, διευθύνσεις. Αλλιώς δηλητηριάζει την πολιτική ζωή. Το ίδιο που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα», μου απαντά, υψώνοντας τον τόνο της φωνής του. «Ε, τώρα ξεφεύγεις εσύ» του λέω, θέλοντας να επαναφέρω τη συζήτηση σε ήπιους τόνους, εις μάτην.
Σε προεκλογικούς περιόδους, είναι γεγονός πως πολλά λέγονται καθ’ υπερβολή. Οι τόνοι ανεβαίνουν, οι διαμάχες μετατρέπονται σε συγκρούσεις και η πόλωση χτυπάει κόκκινο. Ας μην ξεχνάμε και το ίδιον της φυλής μας. Είμαστε «ζορμπάδες». Και η χαρά και η λύπη στον μέγιστο βαθμό. Δεν ξέρω αν μπορούμε να το αλλάξουμε. Δεν ξέρω αν θα μας άρεσε να το αλλάξουμε. Το σίγουρο είναι πως ο πολιτικά πολιτισμένος διάλογος μόνο κέρδος αποφέρει. Σε όλους. Ακόμη και στα κόμματα που αυτά επιλέγουν τους υψηλούς τόνους. Διότι, όπως, λένε και οι επικοινωνιολόγοι, «αυτό που μένει μετράει. Και αυτό που μετράει είναι η αίσθηση της σιγουριάς».
Είναι, περίπου, σαν και αυτό που αισθανθήκαμε με τις δυο παρεμβάσεις υψηλόβαθμων δικαστικών λειτουργών που ανέλαβαν την πρωτοβουλία να ασκήσουν εφέσεις στην υπόθεση για το Μάτι και σε εκείνη του κ. Μιχαλολιάκου. Μια πρωτοβουλία από θέση ευθύνης και για διορθώσουν τη λανθασμένη, ενδεχομένως, απόφαση των δυο δικαστηρίων. Δεν είναι και λίγο, δεν το λες και εύκολο. Αλλά η αίσθηση που αποκομίσαμε είναι εκείνη της εκ νέου εμπιστοσύνης στη δικαιοσύνη, που τώρα τελευταία έχει αρχίσει και χάνεται.
Δεν είναι εύκολο να διατηρηθούν οι χαμηλοί τόνοι σε μια προεκλογική περίοδο. Και στην Ευρώπη το ίδιο γίνεται. Συγκρούσεις, διαμάχες ακόμη και σε προσωπικό επίπεδο, πολιτικές κόντρες υψηλών τόνων. Αλλά στην Ευρώπη έχουν και άλλα προβλήματα: την άνοδο της Ακροδεξιάς και των νεοναζιστών. Δεν είναι απλό στη Γερμανία να είναι δεύτερο κόμμα και να διεκδικεί την πρωτιά. Στη Γερμανία!
Δεν υποστηρίζω πως οι υψηλοί τόνοι ρίχνουν νερό στον μύλο του λαϊκισμού και της Ακροδεξιάς. Απλώς θα ήθελα να υπενθυμίσω τη φράση του Μέτερνιχ: «κάθε σχέδιο που καταστρώθηκε σε περίοδο ηρεμίας θα αποτύχει όταν οι συνθήκες γίνουν ακραίες».
Από οπουδήποτε και αν προέρχεται...
